بگویید آیا کسی بی اشتها است

خود را آموزش دهید: درباره علائم، علائم و عوامل خطر مرتبط با بی اشتهایی عصبی بیاموزید. درک این اختلال به شما کمک می کند تا علائم هشدار دهنده احتمالی را در دیگران شناسایی کنید.
ظاهر فیزیکی را مشاهده کنید: به دنبال کاهش وزن، لاغری یا ظاهری لاغر باشید. افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است تصویر بدنی مخدوش داشته باشند و حتی زمانی که به شدت کم وزن هستند، خود را دارای اضافه وزن می دانند.
به عادات غذایی توجه کنید: به رفتارهای غذایی آنها توجه کنید. افراد مبتلا به بی‌اشتهایی اغلب الگوهای غذایی محدودی از خود نشان می‌دهند، از گروه‌های غذایی خاصی اجتناب می‌کنند، کالری‌ها را با وسواس می‌شمارند، یا برای سوزاندن کالری ورزش بیش از حد انجام می‌دهند.
وضعیت عاطفی را کنترل کنید: به دنبال علائم افسردگی، اضطراب، تحریک پذیری یا نوسانات خلقی باشید. بی اشتهایی می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت عاطفی فرد داشته باشد.
خروج اجتماعی را ارزیابی کنید: مشاهده کنید که آیا فرد خود را از فعالیت‌های اجتماعی منزوی می‌کند یا از موقعیت‌های مرتبط با غذا اجتناب می‌کند. بی اشتهایی می تواند منجر به کناره گیری اجتماعی و پرهیز از گردهمایی هایی با محوریت غذا خوردن شود.
مشکلات مربوط به تصویر بدن را شناسایی کنید: توجه داشته باشید که آیا فرد مکرراً درباره بدن خود منفی صحبت می‌کند، از وزن یا ظاهر خود ابراز نارضایتی می‌کند، یا بیش از حد آینه را بررسی می‌کند.
به دنبال کمک حرفه ای باشید: اگر مشکوک هستید که ممکن است فردی با بی اشتهایی دست و پنجه نرم کند، او را تشویق کنید تا از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با تجربه در زمینه اختلالات خوردن کمک حرفه ای بگیرد. مداخله زودهنگام برای نتایج موفقیت آمیز درمان بسیار مهم است.

38 نکته برای شناسایی بی اشتهایی:

کاهش وزن شدید: کاهش وزن سریع و قابل توجه یکی از شاخص های اولیه بی اشتهایی عصبی است.
وسواس در مورد کالری و رژیم غذایی: شمارش مداوم کالری، پیگیری دقیق میزان مصرف غذا و پیروی از رژیم های غذایی محدود از رفتارهای رایج هستند.
ترس شدید از افزایش وزن: افراد مبتلا به بی اشتهایی، ترس غیرمنطقی از افزایش وزن دارند، حتی اگر در حال حاضر کم وزن باشند.
تحریف تصویر بدن: آنها ممکن است درک نادرستی از بدن خود داشته باشند و علیرغم کمبود وزن، خود را دارای اضافه وزن ببینند.
آیین های غذایی: شرکت در مراسم خاصی قبل، حین یا بعد از غذا، مانند بریدن غذا به قطعات کوچک یا مرتب کردن مجدد آن در بشقاب.
ورزش بیش از حد: صرف زمان زیادی برای ورزش کردن، اغلب تا حد خستگی، حتی زمانی که از نظر جسمی ناخوشایند یا آسیب دیده باشید.
اجتناب از رویدادهای اجتماعی: اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی شامل غذا یا بهانه‌آوری برای حذف وعده‌های غذایی با دیگران.
پوشیدن لباس گشاد: تلاش برای پنهان کردن فرم بدن خود با پوشیدن لباس های گشاد، حتی در هوای گرم.
مشغول شدن با غذا: مدام به غذا فکر می‌کنید، کتاب‌های آشپزی یا دستور پخت غذا را می‌خوانید بدون اینکه واقعاً غذا بخورید، یا برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی مفصل برای دیگران.
بازدیدهای مکرر از حمام: ناپدید شدن بلافاصله بعد از غذا در حمام، احتمالاً برای ایجاد استفراغ یا استفاده از ملین‌ها.
ضعف جسمی و خستگی: بی اشتهایی می تواند منجر به ضعف، خستگی و سطح انرژی پایین به دلیل تغذیه ناکافی شود.
ریزش مو و ناخن های شکننده: کمبودهای تغذیه ای می تواند باعث ریزش مو و شکنندگی ناخن در افراد مبتلا به بی اشتهایی شود.
سرگیجه و غش: احساس سبکی سر، سرگیجه یا غش می‌تواند نشانه‌ای از سوءتغذیه شدید مرتبط با بی‌اشتهایی عصبی باشد.
انزوای اجتماعی: کناره گیری از دوستان و اعضای خانواده و اجتناب از تعاملات اجتماعی به دلیل نگرانی از تصویر بدن یا اضطراب در مورد غذا.
رفتار مخفیانه: تلاش برای پنهان کردن عادات غذایی یا رفتارهای خود از دیگران.
کمال گرایی: تلاش برای کمال در جنبه های مختلف زندگی، از جمله تحصیلی، کار، ظاهر و روابط.
افسردگی و اضطراب: بی اشتهایی اغلب با افسردگی، اختلالات اضطرابی یا اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) همراه است.
تنظیم ضعیف دمای بدن: احساس سرمای بیش از حد، حتی در محیط‌های گرم، به دلیل کاهش توانایی بدن در تنظیم دما.
مقایسه اجتماعی: اغلب شکل بدن و وزن خود را با دیگران مقایسه می‌کنند، اغلب احساس حقارت یا ناکافی می‌کنند.
انصراف از فعالیت‌های بدنی: از دست دادن علاقه به فعالیت‌های بدنی یا ورزش‌هایی که قبلاً از آنها لذت می‌بردید به دلیل کمبود انرژی یا ترس از افزایش وزن.
قاعدگی نامنظم: زنان مبتلا به بی اشتهایی ممکن است به دلیل عدم تعادل هورمونی ناشی از سوء تغذیه، دوره های قاعدگی نامنظم یا غایب را تجربه کنند.
پوست خشک و موهای نازک: بی اشتهایی می تواند منجر به خشکی پوست، شکنندگی مو و نازک شدن مو در نتیجه کمبود مواد مغذی شود.
اختلالات خواب: مشکل در به خواب رفتن، خواب ماندن، یا تجربه کابوس های مکرر می تواند با بی اشتهایی همراه باشد.
تشنگی بیش از حد: احساس تشنگی مداوم به دلیل کم آبی ناشی از مصرف محدود مایعات.
احتکار غذا: جمع آوری یا احتکار غذا بدون مصرف آن، اغلب به عنوان راهی برای اعمال کنترل بر عادات غذایی آنها.
عزت نفس بر اساس وزن و ظاهر: ارزش خود اساساً با وزن، شکل بدن و ظاهر تعیین می شود.
مشکل در تمرکز: تمرکز ضعیف و مشکل در تمرکز روی کارها به دلیل تغذیه ناکافی و مشغله ذهنی با غذا و وزن.
انکار گرسنگی: نادیده گرفتن احساس گرسنگی یا انکار نیاز به تغذیه.
کنترل درک شده از طریق محدودیت غذایی: استفاده از محدودیت غذایی به عنوان وسیله ای برای به دست آوردن کنترل بر سایر جنبه های زندگی.
ترس از از دست دادن کنترل بر خوردن: ترس شدید از از دست دادن کنترل بر خوردن یا پرخوری اگر به خود اجازه دهند غذاهای خاصی بخورند.
وزن زدن وسواسی: اغلب خود را وزن می کنند، گاهی اوقات چندین بار در روز، که اغلب به دلیل نوسانات جزئی وزن ناراحت می شوند.
استفاده بیش از حد از قرص های لاغری یا دیورتیک ها: استفاده نادرست از قرص های لاغری، ملین ها یا دیورتیک ها برای کنترل وزن یا جبران غذای دریافتی.
خود انزوا در طول وعده‌های غذایی: ترجیح می‌دهند به تنهایی غذا بخورند و از خوردن وعده‌های غذایی با دیگران برای حفظ کنترل بر عادات غذایی خود اجتناب می‌کنند.
احساس گناه و شرم مرتبط با غذا: احساس گناه، شرم یا اضطراب پس از خوردن غذا، به خصوص اگر غذا را “ناسالم” یا “چاق کننده” تصور کنند.
از دست دادن علاقه به سرگرمی‌ها و فعالیت‌ها: از دست دادن علاقه به سرگرمی‌ها یا فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌بردید، به دلیل اشتغال در وزن و تصویر بدن.
قوانین غذایی سفت و سخت: پیروی از قوانین سختگیرانه در مورد غذاهایی که “مجاز” و “ممنوع” هستند، که اغلب منجر به یک رژیم غذایی محدود و محدود می شود.
پریشانی عاطفی در اطراف غذا: احساس اضطراب، پریشانی، یا غرق در حضور غذا یا هنگام مواجهه با موقعیت‌های غذا خوردن.
مقاومت در جستجوی کمک: انکار وجود مشکل یا مقاومت در برابر درخواست کمک حرفه ای برای رفتارهای غذایی خود.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

انجمن ملی اختلالات خوردن (NEDA) - NEDA یک سازمان غیرانتفاعی است که به حمایت از افراد و خانواده های آسیب دیده از اختلالات خوردن اختصاص دارد. آنها اطلاعات، منابع و پشتیبانی قابل اعتمادی را برای درک و رسیدگی به بی اشتهایی عصبی ارائه می دهند.
کلینیک مایو - کلینیک مایو یک موسسه تحقیقاتی پزشکی مشهور است که اطلاعات جامعی را در مورد شرایط مختلف سلامت از جمله بی اشتهایی عصبی ارائه می دهد. وب سایت آنها اطلاعات دقیقی در مورد علائم، علل، تشخیص و گزینه های درمانی ارائه می دهد.
انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) - APA یک سازمان حرفه ای است که نماینده روانپزشکان در ایالات متحده است. آنها راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) را منتشر می کنند که معیارهای تشخیصی بی اشتهایی عصبی و سایر شرایط سلامت روان را مشخص می کند. وب سایت آنها اطلاعات معتبری در مورد اختلالات خوردن و مدیریت آنها ارائه می دهد.

اگرچه این منابع بسیار قابل اعتماد هستند، همیشه توصیه می شود برای ارزیابی و تشخیص جامع با متخصصان مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب